Czym jest Zespół Suchego Oka?

/uploads/images/pathologies/dry-eye-vision-63bd2bc2303e0623232645-649ed55099d9a021479245-64a432a871ca9435712395.png

 

Zespół Suchego Oka jest stanem wpływającym zarówno na powierzchnię oka, jak i powieki. Jest to choroba wieloczynnikowa, która prowadzi do zmian w składzie i ilości wydzielanego filmu łzowego. Występują trzy główne przyczyny Zespołu Suchego Oka, są nimi: niewystarczająca produkcja łez, nadmierne odparowanie łez lub zaburzony ich skład. 

Choroba ta może dotknąć każdego, ale ryzyko jej wystąpienia zwiększa się wraz z wiekiem, wydłużaniem czasu spędzanego przed ekranami komutera i telefonu, przebytymi zabiegami medycznymi np.: operacjami zaćmy i LASIK. Na pojawienie lub zaostrzenie się objawów ZSO wpływ mają także warunki środowiska (dym, zanieczyszczenia, przebywanie w klimatyzowanych pomieszczeniach), zaburzenia równowagi hormonalnej, nieodpowiednia dieta, przebyte infekcje nużeńcem, choroby zapalne np. zapalenie brzegów powiek, trądzik różowaty lub przewlekłe alergie np. na pyłki roślin.

WIĘCEJ: https://zespolsuchegooka.pl/

Jakie są objawy Zespołu Suchego Oka?

/uploads/images/pathologies/explanation/dry-eye-symptoms-63bd2c18165ad259059350-649ed5509a08c485086411-1-64a432a8725a4782996880.jpg

 

Objawów ZSO jest wiele i są one bardzo zróżnicowane, może to być:

  • mrowienie, swędzenie oczu
     
  • uczucie pieczenia, piasku lub ciała obcego pod powiekami
     
  • wrażliwość na światło, wiatr lub dym tytoniowy
     
  • trudności w otwieraniu oczu rano, uczucie sklejenia powiek
     
  • niewystarczająca produkcja łez w sytuacjach, o których wiadomo, że wyzwalają ich wydzielanie (podczas emocji, obierania cebuli...)
     
  • trudności związane z noszeniem soczewek kontaktowych
     
  • wrażenie spadku ostrości wzroku.

Warto jednak pamiętać, że Zespół Suchego Oka może przebiegać ze słąbym natężeniem objawów lub wręcz bezobjawowo.

/uploads/images/pathologies/explanation/dry-eye-diagnosis-63bd2c6917b7c038250994-649ed5509a637042584267-1-64a432a872b2d125315550.jpg

Jak diagnozowany jest Zespół Suchego Oka?

 

Nowe standardy diagnozowania ZSO zostały zebrane w raporcie międzynarodowej rady ekspertów w dziedzinie pielęgnacji oczu: DEWS 2. Oprócz kwestionariusza oceniającego liczbę i nasilenie objawów, diagnostyka Zespołu Suchego Oka obejmuje głównie badania bezkontaktowe:

  • Interferometria jest badaniem służącym do oceny jakości warstwy filmu lipidowego łzy pomiędzy kolejnymi mrugnięciami. Kolor i struktura warstwy lipidowej umożliwia jej ocenę pod względem jakościowym i ilościowym. Test ten jest bardzo przydatny przy diagnozowaniu dysfunkcji gruczołów Meiboma (postać ewaporacyjna ZSO).
     
  • Pomiar wysokości menisku łzowego to ocena ilości filmu łzowego (wzdłuż dolnego brzegu powieki). Brak menisku łzowego jest oznaką Zespołu Suchego Oka. Normalny menisk łzowy wynosi 0,2 mm (między dolną powieką, a opuszkiem spojówki).
     
  • NIBUT (Non-Invasive Break Up Time) czyli nieinwazyjny czas zerwania filmu łzowego jest badaniem mającym na celu ocenę stabilności filmu łzowego na rogówce. Od mrugnięcia, oceniamy czas upływający do zerwania filmu łzowego - normalny NIBUT wynosi > 10 sekund / Oczy suche <10 sekund
     
  • Meibografia to bezkontaktowe  badanie w podczerwieni umożliwiający szybkią i łatwą ocenę morfologii gruczołów Meiboma (wytwarzających warstwę lipidową filmu łzowego). Meibografia pozwala na diagnostykę utraty, zanikania i niedrożności gruczołów Meiboma. 

Lekarz może również zadecydować o konieczności wykonania onwencjonalnych testów, takich jak: test Schirmera czy barwienie oczu fluoresceiną w celu oceny stanu powierzchni rogówki.

/uploads/images/pathologies/explanation/dry-eye-treatment-63bd2df5a8e11054622040-649ed5509a895999628969-1-64a432a872db2002027306.jpg

Jakie są dostępne metody leczenia Zespołu Suchego Oka?

 

Zespół Suchego Oka jest chorobą wieloczynnikową, jego leczenie jest złożone i obejmuje: higienę brzegów powiek, ogrzewanie i masaż powiek, ćwiczenia poprawnego mrugania, stosowanie zamienników łez i leczenie intensywnym światłem pulsacyjnym (IPL).

Technologia IPL opiera się na serii impulsów świetlnych stymulujących i przyspieszających metabolizm gruczołów łzowych i gruczołów Meiboma. Leczenie jest szybkie i bezbolesne. Wymaga wykonania od 3 do 4 sesji w odstępach od 2 tygodni do 1 miesiąca. Zabiegi IPL poprawiają jakość filmu łzowego, a objawy odczuwane przez pacjenta ulegają istotnemu zmniejszeniu.

Innymi korzyściami klinicznymi obserwowanymi po zabiegach IPL są: złagodzenie bólu, działanie przeciwzapalne (w przypadku zapalenia błony śluzowej czy zapalenia spojówek), działanie przeciwdrobnoustrojowe (w przypadku zakażeń bakteryjnych lub zakażenia nużeńcem), stymulację i regenerację tkanek.